Murano zadebiutował w 2002 r. jako średniej wielkości crossover na fali całkowicie nowych, odważniej zaprojektowanych przez studio Nissana w Kalifornii modeli adresowanych na rynek amerykański. Do Europy trafił w roku 2004.

Co może się wydawać zaskakujące z naszego punktu widzenia, historia modelu nazwanego po poprzedzielanym kanałami uroczym miasteczku oddalonym o kilometr od Wenecji trwa po dziś dzień!

Najnowsza, czwarta generacja Murano zadebiutowała na amerykańskim rynku w październiku 2024 r. W Polsce realnie mówimy jednak o egzemplarzach trzech poprzednich odsłon. Oto ich najważniejsze cechy w skrócie:

W polskich ogłoszeniach najczęściej spotkasz egzemplarze II generacji, zarówno z benzyną, ale i dieslem za sprawą jego dużej popularności w czasach oferowania modelu w Europie. Którą wersję wybrać?

 

Najczęściej spotykanym silnikiem w Murano jest topowa jednostka V6 (VQ35DE). Zależnie od wersji i rynku notuje od 234 do 265 KM. Oferuje bardzo dobrą dynamikę (0–100 km/h w ok. 8 s), bardzo trudno już dostępną na dzisiejszym rynku kulturę pracy, ale nic za darmo: swoje „lubi wypić”. W mieście licz się z wynikami zbliżającymi się do 15 l/100 km, tylko na spokojniej pokanywanych trasach uda Ci się zejść do jednocyfrowych wyników zużycia paliwa.

Zalety:

Wady:

W polskich warunkach logika podpowiada wybór opcji wysokoprężnej, czyli 2.5 dCi (R9M, 190 KM). Jest to silnik dobrze znanym polskim kierowcom i mechanikom z modeli Renault. Dostępny tylko w drugiej, tej "europejskiej" odmianie Murano silnik kusi niskim zużyciem oleju (7-9 l/100 km), ale wbrew pozrom wybór ten ma gorszą opinię niż benzyna.

Zalety:

Wady:

We wszystkich wersjach Murano występuje bezstopniowa skrzynia automatyczna CVT (Xtronic). Jak przystało na rozwiązanie tego typu, zwłaszcza z okresu sprzed kilkunastu lat, jest komfortowa i płynna, ale nie lubi ostrej jazdy i wymaga regularnych wymian oleju (co 60 tys. km!). Zaniedbanie tego obowiązku może prowadzić do kosztownej awarii (nawet 8–10 tys. zł za regenerację).

 

Murano oferowane było z napędem na oś przednią lub na cztery koła. Wersje AWD są bardziej pożądane, choć trzeba pamiętać, że nie oferują one wybitnej dzielności terenowej. Murano od początku było tworzone bardziej jako crossover do jazdy po asfalcie, niż choćby udający możliwość zjazdu z niego SUV.

Ustawienia zawieszenia Murano sąkomfortowe, ale miękkie - zostało w nim wyraźnie jego amerykańskie pochodzenie Swego czasu jeden z większych modeli Nissana na polskim rynku do dziś dobrze wybiera nierówności, ale w zakrętach potrafi się przechylać. Dla osób ceniących spokojną i płynną jazdę – idealne. Szukający w nim nawiązań do 350Z, czy choćby Infiniti FX, mogą się rozczarować.

 

Jako model o całkiem wysokim pozycjonowaniu rynkowym w momencie oferowania na polskim rynku (jak można przeczytać w naszym teście Nissana Murano z 2011 r., jego cennik zaczynał się wtedy od 200 400 zł - wówczas poważna suma!) Murano zawsze wyróżniało się wysokim poziomem wyposażenia, nawet w najniższych wersjach. W modelach na rynku wtórnym możesz liczyć na takie luksusy jak:

Wnętrze II generacji (Z51) zwłąszcza przez te starsze multimedia może się wydawać już nieco archaiczne, ale jest funkcjonalne i bardzo przestronne. Tylna kanapa oferuje dużo miejsca, a bagażnik ma pojemność ponad 400 litrów (pod tywm względem SUV-y zaliczyły w kolejnych latach duży progres, ale ogólnie jest to wartość, przy której powinna się zmieścić rodzina na wakacje).

 

Największe ryzyko stwarza skrzynia CVT, której naprawa może być kosztowna, a dbać o nią na poziomie oczekiwanym przez producenta łatwo nie jest. Poza tym zostają już powierzchowne problemy pojawiające się często (łożyska kół i sworznie zawieszenia w II generacji) rzadko (czujniki parkowania, kamery cofania). Ogólnie dostępne w Polsce Murano były też słabo lakierowane, przez co są podatne na zarysowania, a szczególnie starsze egzemplarze na korozję.